Een paar weken geleden kreeg ik de schrik van mijn leven: het geluidje dat ik toedichtte aan de ventilatiewarmtepomp, bleek daar helemaal niet van af te komen. Het zat ‘in mijn oor’. Het is een zacht, knisperend geluid, alleen in mijn linkeroor. Het blijkt oorsuizen, oftewel tinnitus. Ik ben er al mijn hele leven bang voor, want ik ben gevoelig op het gebied van geluid. Bovendien heb ik de stilte hard nodig om te kunnen functioneren.
Na een diep deprie-weekend (vol meditaties die enigszins hielpen) naar de huisarts gegaan: die zag een kleine poliep in mijn neus (dat kan oorsuizen geven) en gaf er neusspray voor. Zelf zei hij dat hij ook last had van een piep in zijn oor door gehoorschade, maar hij negeerde het en had er geen last van. ‘Meestal komt het toch echt daardoor, doe eens een test’, was zijn advies.
De test
En zo stond ik vorige week donderdag doodleuk op de stoep bij Schoonenberg, waar een jonge knul mijn gehoororganen onder de loep nam. ‘Jij bent veel te jong om hier te komen’, zei hij bij binnenkomst. Maar de test wees uit dat ik wel degelijk lichte gehoorschade in mijn linkeroor had opgelopen. ‘Je gehoor is verder goed, je hoeft je geen zorgen te maken, maar op één toonhoogte is er een beetje schade. Dat kan al wel oorsuizen veroorzaken. Eén harde knal is genoeg.’ Oef…. En dan kun je er eigenlijk niets meer aan doen, dat zegt men althans.
Het was trouwens fascinerend om eens in je eigen oren te kunnen kijken (de audicien keek met een camera en ik zag het op een scherm). De aanblik van mijn trommelvliezen vond ik gewoonweg ontroerend, wat een kwetsbaarheid… En dat slakkenhuis: wat een bijzonder orgaan is het oor eigenlijk!
Gehoorschade: een welvaartsziekte?
Ik ben vervolgens even in het onderwerp gedoken, en wat blijkt: wat krijgen we al supersnel gehoorschade! Van de basisschoolleerlingen heeft een kwart al problemen, van de jongeren ongeveer een derde. Koptelefoon en oortjes zijn een belangrijke boosdoener. Verder blijken met name veel muzikanten en artiesten last te hebben van tinnitus, zoals Chris Martin van Coldplay en Jett Rebel. Naar schatting heeft één op de acht Nederlanders last van oorsuizen. Soms met een duidelijke oorzaak, maar vaak ook niet.
Ik heb in ieder geval een goede wake up call gehad: voor mij geen harde muziek meer op de koptelefoon (nee, ook niet effe!). Mijn gehoor ga ik voortaan als een ridder beschermen. En moet ik er verder ‘dan maar mee leven’, met die tinnitus? O nee. Er is nog zo veel te proberen. Ik noem acupunctuur (60 procent ervaart verbetering), hypnotherapie, meditaties, ademtherapie (zeer succesvol bij musici, ik ga het proberen!) en ga zo maar door.
Aandacht
Wat ik nu al door heb, is dat de ‘wet van aandacht’ hierin ook werkt: wat je aandacht geeft, groeit. Maak je je er (onbewust) druk over, dan wordt het suizen alleen maar erger. De mentale factor hierbij is dus groot. Daar valt dan ook winst te behalen, zo verwacht ik. Gehoorschade is dan misschien wel niet te herstellen, maar de overactieve hersencellen die een geluid registreren dat er niet is (dat is tinnitus eigenlijk), moeten te kalmeren zijn, misschien zelfs te resetten. Bovendien heb ik ontdekt dat je door op de stilte (die ook in de ruimte aanwezig is!) te mediteren, je die ook kunt ervaren, al is het maar een paar momenten tussendoor als je echt even veel last hebt van het suizen. Focussen op je ademhaling helpt ook. Verder heb ik een truc voor het in slaap vallen (dan hoor ik het het sterkst): om mezelf gerust te stellen, doe ik net alsof het een knapperend haardvuurtje is. Of een groepje krekels. Dat helpt. Verder ga ik de komende tijd met het boek De Tinnitus-Ademtherapie aan de slag. Ik hoop dat het wat van de onrust (die ik toch ervaar) kan wegnemen. Misschien gaat het wel helemaal weg. Het kan. Met andere woorden: er is altijd hoop. Hoop doet leven. De zelfhelende kracht van de mens is veel groter dan we denken.
Meer over de Tinnitus-Ademtherapie vind je hier.
